- Ζακυθηνός, Διονύσιος
- (Ληξούρι 1905 – 1993). Ιστορικός, πανεπιστημιακός και ακαδημαϊκός. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι. Ειδικεύτηκε στη βυζαντινή και μεσαιωνική ιστορία, ενώ ασχολήθηκε παράλληλα με την παλαιογραφία και διπλωματική. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι διετέλεσε γραμματέας του Νεοελληνικού Ινστιτούτου Σορβόνης (1931-32) και διευθυντής του τοπικού Ελληνικού Ιδρύματος (1932-35). Επιστρέφοντας στην Αθήνα, διορίστηκε διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους (1937-46). Το 1939 έγινε τακτικός καθηγητής της βυζαντινής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1966 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε υπηρεσιακός υπουργός Τύπου και Πληροφοριών (1945) και Προεδρίας της Κυβέρνησης (1963-64). Το 1974 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Σπουδαιότερα έργα του είναι Οι Σλάβοι εν Ελλάδι (1945), Η βυζαντινή ιδέα και η Ελληνική Επανάστασις (1946), Η Ελλάς και τα Βαλκάνια (1947), Βυζάντιον-Κράτος και κοινωνία (1951), Η Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους (1953), Η άλωσις της Κωνσταντινουπόλεωςκαι η Τουρκοκρατία (1954), Η Τουρκοκρατία (1957) κ.ά.
Dictionary of Greek. 2013.